Röportaj: Yaruze

Gönül Hanım'ın Blogu BURADA 

Röportajı Hazırlayan Ülkü

Bize kendinizden biraz bahseder misiniz?

1977 İstanbul doğumluyum.Ankara Üniversitesi İşletme mezunuyum.2002 yılında yangından mal kaçırır gibi jet bir hızla sevgili eşimle evlendik.Çocuksuz geçen yaklaşık 4 yılın ardından full konsantre bir biçimde yoğunlaşarak eşimin 3 çocuk hayalini hayata geçirdik ve 2,5 yıl arayla bir tek bir çift olmak üzere skoru üçe tamamlayarak amacımıza ulaştık.Daha doğrusu Neco'nun amacına.Bende öylece bakakaldım ortaya çıkan manzara karşısında.Çocukları üçledikten sonra 9 yıllık iş hayatımı askıya almak zorunda kaldım haliyle ve beraberinde bir çok hayalimi de.Şimdilerde her şey daha bir rayına oturdu ve ben artık hazır ve de nazırım hayata karşı;hem de arkamda kapı gibi neferlerimle...

Sevdiğin şeylerden bahsedebilir misin bize,kitap film eğlence?

Aslında yakın zamanda bir mim cevaplamıştım sevdiğim şeylere dair.Sanırım direkt oraya yönlendirsem daha pratik olur :)

Blog tutma fikri ne zaman doğdu?

2006 yılında doğan ilk oğlumun ardından doğum hikayesini yazıp yayınlamıştım bir bebek sitesinde.Bu hikayeleri okumaktan büyük keyif alıyordum.Bu vesileyle tanıştığım birkaç yeni annenin çocukları için hazırladığı siteleri gördükçe pek bir heveslenmiştim bende.Peşisıra bloglara rastladım.Keyifle takip ettiğim bir iki blog sayesinde 2007 yılı aralık ayında bende oğluma ait bir blog açmaya karar verdim ve fakat başladığıyla kaldı;hevesimi taze tutamadım maalesef.İkizlere hamileliğimde o döneme denk geldi.Yoğun ve yorucu günler şevkimi kaçırdı,ta ki 2010 yılı haziran ayına dek.O dönem,sosyal ağda dahil olduğum ikiz anneleri grubundan birinin açtığı bloğu gördüğümde beynimdeki şimşek çaktı birdenbire ve "benimde bir bloğum vardı bir zamanlar,ne duruyorsun,şimdi tam zamanıdır" diyerek tekrar ve bu kez ilkinden daha hevesli döndüm blog alemine...

Bloğuna daha önce göz atmamış okuyucular için biraz anlatır mısın peki,neler bulabilirler?

Bloğu açarken ki amacım tamamen, çocuklarıma annelerinin gönlünden düşen cümlelerle,onları;onlarla geçen her anı,keyifli zamanları,meşakkattli yanlarını,karakteristik özelliklerini,gelişim süreçlerini,birbirleriyle olan münasebetlerini,paylaşımlarını kısacası onlara maziden kendilerine dair hoş bir enstantane bırakmaktı.Dolayısıyla bloğumun genel içeriği 3 çocukla süregiden hayat üzerine.Arada kendi his ve yaşanmışlıklarımı da serpiştirip harmanlıyorum,umarım okuyanlar keyif alıyordur.

Blog yazıyor olmanın ne gibi faydaları oldu senin için?

Başka bir dünyaya açıldığımı,yeni bir aleme dahil olduğu hissettim ilk evvela.Ve bu alemde herkes,herşey daha sahici,daha içten.Sizinle gülüp sizinle üzülen insanlar var etrafınızda ve zor anınızda edilen dualar,iyi dilekler insana müthiş iyi hissettiyor kendini.Bir anlamda dualar karşılık buluyor aslında.Sanaldan gerçeğe dönüşen güzel arkadaşlıklara da vesile oldu blog;bu da işin en güzel yanlarından biri.Bir de çevreniz tarafından yazdıklarınızın beğeniliyor olması gururunuzu okşuyor az biraz.Daha bir motive ediyor yazmaya.Ama en önemlisi, her yayınladığım postta çocuklarıma bir anı daha biriktirmekten duyduğum haz en büyük karım sanırım...

Çalışmadığınız ve blog yazmadığınız zaman ne yapıyorsunuz?

Örgü örmek en güzel ve keyifli hobi benim için.Onunla haşır neşir iken ruhumu rehabilite ediyorum,beynim deşarj oluyor,tüm hayat gailesini unutuyorum.Onun dışında kitap okumaya özen gösteriyorum bu da benim için vazgeçilmez bir ihtiyaç.Dostlarımla dışarda bir araya gelmekte en keyif aldığım aktivitelerden ve elbette çocuklarımla geçirdiğim vakti en iyi şekilde değerlendirmeye uğraş veriyorum.

Sizce blog yazmak bir  ihtiyaç mı?

Bazen ihtiyaç ama genellikle keyifli bir hobi bence.Kendinizi çaresiz hissettiğiniz anlarda duyduğunuz içinizi dökme ihtiyacını blog yazarak karşılıyor ve blogger dostlarınızdan gelen samimi iyi dilekler neticesinde kendinizi iyi duyumsuyorsunuz.Yalnız olmadığınızı bilmek bile müthiş bir ferahlık sağlıyor.Bunun dışında çok zevk aldığım bir hobi benim için yazmak,zorunluluğa dönüştüğü an irkiliyor ve uzaklaşıyorum yazmaktan.Dönem dönem verdiğim aralar da bu sebepten...

Bir anne olarak prensiplerin,disiplin tarzın var mı?

Üç çocuk yetiştiriyor olmaktan mütevellit biraz otoriter bir anneyim sanırım.Her dakika oluşan kaos ortamına müdahele etmek,durumu bertaraf etmek biraz dominant olmayı gerektiriyor.Fakat bazen kendimle çeliştiğim anlar oluyor.Yani bazen fazla tutucu ve herşeye müdahil iken bazen de çok boşverci olabiliyorum.Sanırım ruh durumuma göre değişkenlik gösteriyor.Fakat tahammül edemediğim birkaç konu var ki onlar da asla taviz veremiyorum.Mesela altında ne sebep olursa olsun yalan söylemeleri.Bu konuya fazla hassasiyet gösteriyor ve uzun uzadıya üstünde duruyorum.Temizlik ve uyku rutinleri,beslenme alışkanlıkları,nezaket kuralları,maneviyata dair edinimler bunlarda titizlik gösterdiğim diğer konular.Bir de tutarlı olmaya çalışırım,eğilip bükülmem müdahalelerim sırasında.

Doğal beslenmeye elimden geldiğince itina gösteriyorum.Hazır ürünleri tüketmeyi mümkün olduğunca minimize etmeye çalışıyorum.Mesela hazır yoğurt tüketmeyiz hiç,hep evde kendim mayalarım günlük sütle.Ekmeği mutlaka tam tahıllı tüketiriz,yumurtayı köylü pazarlarından alırız,trans yağdan uzak durmayı tercih ediyoruz.Pratik paket ürünleri(çorba,puding,meyve suları vb) eve dahi sokmuyoruz.Bir tek şu kahvaltılık gevreklere okeyimiz var.Sebze meyveyi de pazardan taze taze almayı tercih ediyoruz.Hasta olduklarında da önce doğal yöntemleri deniyor ve çoğunlukla şifa buluyoruz.

Onları doğal besledikçe kendimi çok iyi hissediyorum.

Anne olmakla ilgili en zorlandığın nokta neydi?

Anne olmak dünyanın en harika duygusu;eşsiz,nadide...Fakat benim gibi ardı ardına,üstelik biri henüz 2,5 yaşında iken iki tane birden daha bebek sahibi olunca dünyanın en harika duygusu olan annelik zaman zaman dünyanızı karartan duygu haline de gelebiliyor.Ben,-bir çok anne gibi-çok takıntılı ve histerik bir anneyim.Yaptıklarım ve yapamadıklarımdan dolayı her an,her saniye müthiş bir vicdan azabı duyuyorum ve bu duygu beni gerçek anlamda paralıyor.Fiziksel yorgunluktan ziyade vicdanı yükümlülükler beni en zorlayan durum sanırım.Bir de beni bunca yıpratan asıl neden,ilk oğluma duyduğum derin ve aslında çok yersiz bulduğum mahçubiyet.Neden bu kadar erken dönemde annesini iki kardeşle birden paylaşmasına olanak sağladım diye yedim bitirdim kendimi ve zaman içinde azalsa da tamamen terk etmedi bu duygu beni.Üç küçük çocukla hayat her bakımdan meşakkatli fakat dört yanınızdan taşan sevgi seli tüm zorlukları öyle güzel perdeliyor ki,şükür verene...

Peki anneliğin en çok hoşuna giden yanı?

Karşılıksız,kibirsiz,riyasız,koşulsuz,ve daima affedici,sonsuz sevgilerine mazhar olmak ve onlarla geçen keyifli yaşam maceralarına tanıklık etmenin tadına paha biçilemez.

Anne olunca hayatında neler değişti?

Kurtcuktan kelebeğe geçişin hikayesidir benim gelişimim.Tam manasıyla metamorfoz yani:)

Bloggerlarla ilişkileriniz nasıl?

Çok iyi.Hatta bir kaç buluşma bile gerçekleştirdik blog sahipleriyle.Kendime çok yakın duyumsadıklarım oldu,görüşmeye devam ettiklerim,ara ara telefonlaştıklarım.Ve yorumlarıyla beni yalnız bırakmayan çok sevdiğim bloggerlar var.Çok mutluyum bu nedenle.Allah eksikliklerini göstermesin dilerim :)

İzleyicilerinizin yorumlarına tek tek cevap yazar mısınız?

Genellikle yazmaya özen gösteriyorum.Bazen işlerimin yoğunluğu buna izin vermediğinde yazamazsam kendimi çok kötü hissediyorum.

İzlediğiniz bloglarda neler ilginizi çekiyor,nelerden hoşlanmıyor sunuz?

Çocuklu bloglar -özellikle birden fazla- direkt ilgi alanımın içinde.Keyifli anları kadar zorluklarını,yaptıkları yanlışları çekinmeden yazan,iç döken bloglarda daha bir kendimi bulduğumdan vazgeçilmezim oluyorlar.Çocuklarla hayat her zaman lay lay lom değil nitekim.

Yorum kısmında istenen doğrulama işlemi ise en nahoş gelen ayrıntı bana göre;anında geriliyorum ister istemez :(

Beğenerek takip ettiğiniz 3 blog desek?

Aslında isim vermeyi tercih etmiyorum,çünkü severek izlediğim öyle çok blog ve blogger dostum var ki.Her biri ayrı ayrı değerli benim için,hiç birinin gücenmesini istemem.Fakat benim için özel yerleri olan bloglar var;mesela bana blog dünyasını sevdiren ve yakın zamanda bloğunu sonlandırma kararı alan defneyleyasamakuzun yıllardır severek takip ettiğimkurabiyegiller bu iki bloğun yeri bende ayrıdır.Bunlara ilaveten,Beni okumaya değer bulan ve içten yorumlarıyla destek veren tüm blogger dostlarım benim için çok değerli ve izlenmeye değer...

Son olarak bloğumuzla ilgili düşüncelerinizi öğrenebilir miyiz?

Çok güzel bir ortaklık olmuş bence.Hiç tanımadığım nice enginlere açılma fırsatı yarattığınız ve bizleri de daha geniş kitlelere tanıttığınız için teşekkürler.

Emeklerinize sağlık...